اجرای سقف وافل شامل چند مرحله است؟

اجرای سقف یکی از مراحل حساس و مهم اجرای یک سازه است و در صورتی که موارد فنی و اجرایی به دقت انجام نشود می تواند موجب حادثه و ضرر اقتصادی گردد. اجرای سقف وافل نیز به دلیل اینکه یک روش اجرایی نوین محسوب می شود، بیش از دیگر روش ها نیازمند تخصص و دقت نظر است.

مراحل اجرای سقف وافل

حال می‌خواهیم به مراحل اجرای سقف وافل و جزئیات سقف وافل به روش مدولار بپردازیم و هریک از مراحل آن را بطور کلی توضیح دهیم:

زیرسازی سقف وافل

از مهم‌ترین مرحله‌های نحوه اجرای سقف وافل ، زیرسازی سقف وافل می‌باشد. در این مرحله باید مطابق اصول قالب‌بندی، براساس ارتفاع و بارهای وارده، برای تحمل شرایط بارگذاری مختلف و رعایت اصول ایمنی طراحی و اجرا عملی شود. اولین گام برای اجرا سقف وافل اسکافلد گذاری یا شمع بندی است که پس از آن شاسی کشی سقف اجرا می‌شود.


شمع بندی در پروژه‌هایی که سقف ارتفاع ۳ الی ۳.۵ متر دارد مورد استفاده قرار می‌گیرد و  در پروژه با ارتفاع سقف بیشتر  از اسکفولد یا جک بلند استفاده می‌نمایند. امکان چینش صحیح قالب وافل یک طرفه یا دو طرفه، تنظیم تراز سقف، اعمال خیز منفی و تامین ایمنی از مواردی هستند که در این مرحله باید به صورت کاملا صحیحی اجرا شوند.

همچنین از دیگر مواردی که برای زیر‌سازی سقف وافل در ساختمان‌های متعارف باید انجام داد، استفاده از جک فلزی با فواصل یکسان می‌باشد. فاصله جک‌ها از یکدیگر را می‌توانیم با روابط مهندسی مربوطه برای هر پروژه محاسبه کنیم. روی پایه‌های زیرین از المان‌هایی در دو لایه و در دو راستای متعامد به دلیل فراهم کردن نشمین قرارگیری قالب‌های وافل استفاده می‌گردد.


این المان‌ها می‌توانند پروفیل لوله داربستی، قوطی فلزی و یا چهارتراش‌های چوبی نیز باشند. (بار اعمال شده به زیرسازی، در ابتدا به قوطی کشی فرعی سپس به قوطی کشی اصلی و درنهایت به پایه های اطمینان و زمین منتقل می‌شود)

چیدمان قالب های وافل

پس از اتمام مرحله‌ی اول یعنی زیرسازی سقف نوبت به قالب بندی سقف وافل می‌رسد، باید قالب وافل دو طرفه یا یک طرفه را مطابق باجزئیات نقشه‌های اجرایی به ‌روی پروفیل‌های زیرین چیدمان نمود که این مرحله با توجه به مدولار بودن قالب های وافل به سرعت انجام می‌شود. در چیدمان قالب‌های وافل باید به فاصله اولین قالب در هر امتداد از بر ستون‌ها و دیوارهای برشی و تطابق با جهت و چینش قالب‌ها با نقشه اجرایی بسیار دقت نمود، به دلیل این‌ که در طراحی سقف وافل مناطقی از سقف در نواحی ستون‌ها و دیوارهای برشی به صورت دال توپر طراحی می‌گردد.

از نکات دیگری که باید بسیار به آن دقت کرد زیرا در بالا رفتن کیفیت تاثیر به سزایی دارد، ریسمانی و هم‌راستا بودن امتداد چینش قالب‌های وافل می‌باشد. همچنین از تکنیک‌هایی جهت فیکس‌کردن قالب‌های وافل به منظور جلوگیری از جابجایی و لغزش قالب‌های وافل استفاده می‌شود که این تکنیک ها شامل استفاده از گیره مخصوص، میلگرد U شکل، میخ‌کوبی، اتصال با سیم آرماتوربندی و یا فیکس‌کردن قاب های وافل انتهایی می‌باشند.

آرماتوربندی سقف وافل

از دیگرمزایای سقف وافل می‌توانیم به عدم نیاز به تیرچه آماده و امکان اجرای کامل آرماتوربندی سقف به صورت درجا اشاره کنیم. به این منظور که پس از اتمام چینش قالب‌های وافل آرماتوربندی سقف وافل مطابق جزئیات نقشه‌های اجرایی آغاز می‌شود. درابتدا‌ی این مرحله میلگردهای اصلی و تقویتی پایین تیرچه‌ها اجرا می‌گردد، پس ازآن کلاهک‌های برشی در محل تکیه‌گاه سر ستون‌ها و دیوارهای برشی و همچنین تیرهای مدفون سقف در اطراف بازشو‌ها یا لبه دال‌ها اجرا می‌شوند.

در این مرحله عرض و طول قرارگیری کلاهک برشی، تعداد خاموت‌ها، تعداد ساق خاموت‌ها و فواصل مرکز به مرکز خاموت‌های کلاهک برشی از اهمیت بسیار بالایی برخوردار هستند. سپس میلگردهای شبکه اصلی و تقویتی فوقانی سقف اجرا می‌گردد. میلگردهای تحتانی و فوقانی تیرچه‌های تشکیل شده نیز به وسیله میلگرد سنجاقی به یکدیگر متصل می‌شوند.در آرماتور‌بندی سقف همچنین باید آرماتورهای ریشه و دوخت، طول خم، اورلپ، پوشش بتن و…  حتما طبق نقشه های اجرایی انجام واجرا بشود.

بتن ریزی سقف وافل

پس از اتمام مرحله آرماتوربندی سقف وافل، سقف وافل آماده‌ی بتن‌ریزی می‌باشد. بتن ریزی سقف وافل به‌صورت عملیاتی پیوسته و در یک جهت توسط نیرو‌های پیمانکار سقف وافل آغاز می‌شود.فضای بین تیرچه‌ها به راحتی با بتن پر می‌شوند به علت اینکه فضاهای بتن‌ریزی و تراکم پایین آرماتور در دسترس می‌باشند. از نکاتی که باید به آن توجه کرد این است که بتن باید در طول اجرای عملیات با استفاده از ویبراتور متراکم شود و مهم‌تر از آن ویبراتور باید در داخل تیرچه‌ها به طور منظم و در فواصل مشخص به طوری فرو برده شود که دو قسمت لرزانیده شده با هم، همپوشانی داشته باشند.

در سقف‌های بزرگ باید محل درز‌های اجرایی از قبل تعیین شده باشند و تا محل درزهای اجرایی بتن‌ریزی ادامه پیدا کند. در انتهای این مرحله عملیات پرداخت به منظور تراز‌ کردن سطح بتن انجام می‌گیرد و ضخامت بتن‌ریزی باید برابر با ضخامت سقف وافل در نقشه‌هایی اجرایی باشد.

 باز کردن قالب‌های وافل

دمای مجاور سطح بتن، نوع سیمان مصرفی، دهانه و ضخامت سقف و نوع قالب بندی سقف وافل و … عواملی هستند که به روی مدت زمان مورد نیاز جهت گیرش بتن و امکان قالب برداری تاثیر به سزایی دارند. به صورت کلی مدت زمان مورد نیاز برای قالب برداری برابر با مدت زمان رسیدن بتن به هفتاد درصد مقاومت مشخصه است، در این صورت می‌توانیم قالب‌های زیرین را برداریم ولی برداشتن پایه‌های اطمینان فقط در صورتی مجاز می‌باشد که علاوه بر مراعات تمامی محدودیت‌ها بتن به مقاومت بیست و هشت روزه مورد نظر رسیده باشد.

زمان لازم برای اجرای سقف وافل

زمان لازم برای تولید و اجاره سقف وافل به برنامه‌ پروژه، شرایط نیروی کار، در دسترس بودن مصالح و … بستگی دارد. اما به طور کلی می‌توان گفت که زمان لازم برای آماده‌سازی و نصب این سازه‌ها نسبت به سقف‌های سنتی کوتاه‌تر است و طی یک تا دو هفته قابل اجراست.

بیشترین زمان این پروژه مرحله قالب‌برداری است که باید با احتیاط و بدون ضربه و فشار انجام شود. اندازه دهانه، فاکتور تعیین‌کننده در این مرحله است. برای دهانه‌های زیر هفت متر می‌توان با کمک داربست و پایه‌های اطمینان به راحتی کل قالب را به صورت‌ یکجا حذف کرد. اما در دهانه‌های بالاتر باید مرحله به مرحله پیش رفت.

جمع بندی

اجرای سقف‌های وافل یک روش نوین و نسبتا ساده‌ است که در مقایسه با روش‌های سنتی نیازی به تجهیزات خاصی ندارد و با همان ابزارهای سقف بتنی قابل اجراست. مزیت این روش سهولت و سرعت اجراست که باعث اقبال و جلب نظر مهندسین و سازندگان ساختمان به این سقف‌ها شده است. تنها نکته‌ای که در اجرای سقف وافل باید در نظر داشت این است که به دقت از نقشه‌های ساختمان پیروی کنید و ظرافت‌های قالب‌برداری را رعایت کنید.

منبع: https://sahandsazeh.co/

طراحی سازه چیست؟

طراحی سازه یا طراحی اسکلت فرایندی است که پیش از صدور جواز ساخت، توسط مهندسین و دفاتر طراحی سازه انجام می‌شود. سازندگان ساختمان یا تمامی طراحی چهار رشته مهندسی ساختمان شامل معماری، سازه، تأسیسات مکانیکی و تأسیسات الکترونیکی را به یک دفتر طراحی واگذار می‌کنند یا طراحی هر یک از چهار رشته را به دفاتر تخصصی مربوط به همان رشته واگذار می‌کنند. هرچند هرکدام از این دو روش دارای مزایا و معایبی است، با این وجود سازندگان حرفه‌ای غالباً روش دوم را انتخاب می‌کنند تا به کیفیت بالاتری در نقشه‌های اجرائی دست یابند. همچنین تنها یک تیم تخصصی طراحی سازه می‌تواند کار بهینه‌سازی ساختمان و تهیه نقشه‌های با کیفیت را به عهده بگیرد.

مراحل طراحی سازه

طراحی سازه از ۳ مرحله اصلی شامل برنامه ریزی، طراحی و ساخت عبور می کند.

1- مرحله برنامه ریزی در طراحی انواع سازه شامل بررسی مواردی است که الزامات و تجهیزات مورد نیاز و همچنین عوامل موثر بر طراحی را شامل می شود. در مرحله برنامه ریزی دقیقاً مشخص می شود که ابعاد سازه، طرح اولیه و شکل نهایی پروژه به چه صورت خواهد بود. در مراحل برنامه ریزی قبل از طراحی سازه، مهندسان، راهکارهای احتمالی و همچنین راهکارهای جایگزین را پیشنهاد می‌دهند این مسائل با توجه به ساختار اصلی سازه معرفی می شود.

توجه به مسائل زیبایی شناسی، متناسب بودن طرح سازه با فرهنگ و آداب و رسوم جامعه، ملاحظات و مجوزهای قانونی، مسائل اقتصادی و بودجه مالی و همچنین مسائل مرتبط با محیط زیست در طراحی سازه در نظر گرفته می شود. تمام محدودیت هایی که ممکن است طراحی انواع سازه ها را دچار چالش کند به طور دقیق بررسی می گردد و راه حل های جایگزین و کاربردی ارائه می شود.


2- مرحله طراحی در دومین مرحله طراحی سازه شامل ارائه طرح اصلی و برنامه ریزی دقیق است. این مرحله عموماً به صورت نقشه کشی فیزیکی و کار با نرم افزارهای رایانه ای پیگیری می شود.


3- سومین مرحله در طراحی سازه شامل مراحل ساخت و ساز است. تمام تجهیزات، ماشین آلات، مواد اولیه و نیروی کار فراهم می شود و مراحل اجرای پروژه آغاز می گردد. مهندسین ناظر بر تمام مراحل ساخت به طور دوره ای و روزانه نظارت دارند. در این قسمت، تحلیل چالش ها، مشکلات و ارائه راهکارها بر عهده تیم ناظر قرار می گیرد.


برخی از نکات مهم در طراحی سازه

طراحی برخی از سازه ها، پیچیدگی ها و تجزیه تحلیل بیشتری را طلب می کند. این چالش ها حتماً باید از طریق یک تیم حرفه‌ای پیگیری شود.

در طراحی سازه، تجربه، تخصص و مهارت ها اهمیت زیادی دارند.

در تمام مراحل طراحی و ساخت و ساز انواع سازه، رعایت استانداردهای ساخت و ساز و مسائل زیست محیطی اهمیت دارد.

بخش بزرگی از طراحی سازه از طریق نرم‌ افزارهای مهندسی انجام می‌شود، بنابراین یک متخصص نرم افزار و برنامه های رایانه ای در تیم مهندسی باید حضور داشته باشد.

در طراحی انواع سازه، میزان فشار وارد شده بر ستون ها و کل ساختمان از طریق فرمول های مهندسی محاسبه می شود.

برای طراحی سازه از انواع مواد اولیه فلزی و غیر فلزی استفاده می شود، بنابراین برای محاسبات ریاضی در قسمت‌های مختلف به جنس ماده و خواص فیزیکی و مکانیکی آن باید دقت گردد.

اگر طراحی سازه برای بناهایی پیشنهاد شود که شکل ظاهری آن به صورت طرح های مدرن و غیر متعارف می باشد، محاسبات باید دقیق تر بوده و مواد ساختمانی از استحکام بالا برخوردار باشند. تحمل وزن سازه بر روی پایه های اصلی عامل مهمی است که در طراحی به آن پرداخته می شود.

ابعاد و اندازه های ستون ها و محل قرارگیری آنها در زوایای مختلف، رکن اصلی طراحی سازه به شمار می رود.

مهندس طراح سازه کیست؟

اکثر مشاغلی که با ساختمان و سازه ها در ارتباط هستند؛ به رشته های معماری و عمران مربوط می باشند. البته که رشته مهندسی عمران، یک رشته بسیار جذاب است و  پیش زمینه کاری بسیاری در آن وجود دارد. در واقع، دانشجویان این رشته پس از اتمام تحصیل خود می توانند در زمینه های کاری مختلفی، وارد بازار کار بشود. یکی از زمینه های بسیار کاربردی و مهم در مهندسی عمران، طراحی سازه است. به فردی هم که کار طراحی و محاسبات سازه را انجام می دهد طراح سازه می گویند. بنابراین، افرادی که قصد شاغل شدن در حیطه طراحی سازه را دارند، باید در رشته مهندسی عمران تحصیل کنند.

انواع روش های طراحی سازه

در طراحی سازه‌ها، معمولاً از چندین روش مختلف برای تحلیل و طراحی استفاده می‌شود. برخی از این روش‌ها به شرح زیر می‌باشند:

  • روش المان محدود: در این روش، سازه را به قطعات کوچک‌تر تقسیم کرده و به صورت المان‌های محدود مدل‌سازی می‌کنند. سپس با استفاده از قوانین فیزیکی، نیروهای داخلی المان‌ها و سازه به‌صورت تفصیلی محاسبه می‌شوند.
  • روش تحلیل سه‌بعدی: در این روش، سه‌بعدی بودن سازه در نظر گرفته شده و با استفاده از قوانین فیزیکی و مفاهیم هندسی، نیروها و جابجایی‌های سازه به‌صورت دقیق محاسبه می‌شوند.
  • روش تحلیل اجزای محدود: این روش مشابه روش المان محدود است، با این تفاوت که در آن از المان‌های محدود با شکل‌های چندگوش استفاده می‌شود. این روش امکان تحلیل سازه‌های پیچیده‌تر را بیشتر می‌کند.
  • روش طراحی تجربی: در این روش، طراحی سازه براساس تجربیات گذشته و نتایج آزمایش‌های محلی انجام می‌شود. این روش برای سازه‌های ساده و غیرپیچیده مفید است.
  • روش تحلیل دینامیکی: در این روش، عوامل دینامیکی مانند زلزله، باد و دیگر اثرات ارتعاشی در طراحی سازه در نظر گرفته می‌شوند. این روش برای سازه‌های بلند و پرتلاطم مثل برج‌ها و پل‌ها مفید است.
  • روش طراحی با استفاده از کامپیوتر: در این روش، طراحی سازه با استفاده از نرم‌افزارهای مختلفی صورت می‌گیرد. این نرم‌افزارها با استفاده از روش‌های المان محدود، تحلیل سه‌بعدی و تحلیل اجزای محدود، می‌توانند نیروها، جابجایی‌ها و بارهای سازه را به‌صورت دقیق محاسبه کنند و به طراحان کمک می‌کنند تا سازه‌های با کیفیت بالا و با امنیت بالا طراحی کنند.
  • روش طراحی سازه‌های فولادی: در این روش، طراحی سازه برای استفاده از فولاد به‌عنوان ماده سازنده صورت می‌گیرد. در این روش، از استانداردها و مقررات خاص برای طراحی و اجرای سازه‌های فولادی استفاده می‌شود.
  • روش طراحی سازه‌های بتنی: در این روش، طراحی سازه برای استفاده از بتن به‌عنوان ماده سازنده صورت می‌گیرد. در این روش، از استانداردها و مقررات خاص برای طراحی و اجرای سازه‌های بتنی استفاده می‌شود.


همچنین، در طراحی سازه‌ها می‌توان از روش‌های دیگری مانند روش طراحی سازه‌های چوبی، روش طراحی سازه‌های تونلی و روش طراحی سازه‌های پل استفاده کرد. در هر صورت، هدف از استفاده از هر یک از این روش‌ها، طراحی و ساخت سازه‌هایی با امنیت بالا، کارایی بالا و هزینه بهینه است.

نتیجه‌گیری

فرایند طراحی اسکلت شامل ارکان مختلفی است که تنها تیم طراحی سازه در آن دخیل نیست. از این رو ممکن است این پروسه طولانی شده و تبعات منفی اقتصادی را متوجه پروژه کند.

منبع: https://sahandsazeh.co/

طراحی سقف وافل چیست؟

طراحی سقف وافل دو طرفه و یک طرفه از مهمترین مراحل اولیه است که می بایست با دقت و مهارت انجام شود. به طور حتم از مهمترین مواردی که باید در طراحی سقف وافل لحاظ کرد، ابعاد قالب وافل است. ابعاد قالب وافل باید با توجه به ضخامت سقف و قالب های موجود در بازار، تعیین گردد. همچنین یک طراحی حرفه ای و بهینه هم باعث سبک سازی سازه و هم صرفه جویی در هزینه های نهایی سازه می شوند. باید به این نکته توجه داشت که طراحی نامناسب علاوه بر اعمال هزینه های اضافه بر کارفرما باعث شده ساختمان ایرادهایی داشته باشد که افراد کمی این مکان را به عنوان محل برای زندگی و یا کار انتخاب نمایند.

طراحی سقف وافل دو طرفه و یک طرفه

تقسیم‌بندی سقف وافل به سقف دوطرفه و سقف یک طرفه براساس نسبت طول به عرض دهانه وافل انجام می‌شود. لازم به ذکر است که طراحی این دو نوع سقف‌ وافل نیز با یکدیگر متفاوت است. هدف این مقاله مشخص کردن اصول طراحی سقف وافل یک طرفه و دو طرفه و توضیح تفاوت‌های آن‌ها است.

اصول طراحی سقف وافل یک طرفه

هنگامی که نسبت طول به دهانه در سقف وافل ما بیشتر از ۲ باشد، عملکرد سقف به یک طرفه تغییر پیدا می‌کند. این معیار اولین مورد برای انتخاب نوع سقف می‌باشد که بستگی به پلان معماری شما و نوع بارگذاری آن دارد. توجه کنید زمانی که نوع عملکرد سقف شما مشخص شد، براساس اندازه دهانه نوع اجرای آن‌ها نیز مشخص خواهد شد.

برای مثال می‌توانیم یک پیشنهاد اقتصادی‌تر نسبت به سایر روش‌ها برای سقف وافل یک‌طرفه نام ببریم و آن هم ابعاد دهانه ۱۰ در ۴ می‌باشد. نکته جالبی که می‌توانیم در مورد این موضوع ذکر کنیم این است که گاهی می‌توانیم پس از طراحی هم نوع اجرا را تغییر دهیم. طراحی سقف وافل یک طرفه به وسیله قالب وافل یک طرفه با سقف تیرچه یونولیت از نظر پایه و اساس یکسان می‌باشد. معمولاً از یک سری جداول برای طراحی این گونه سقف‌ها استفاده می‌شود البته در مواردی که نیاز به مدل سازی و طراحی موردی باشد، نمی‌توانیم از این شیوه استفاده نماییم. با استفاده از جدول طراحی سقف وافل یک طرفه می‌توانیم بر اساس دهانه ضخامت، عرض تیرچه، عمق تیرچه و نحوه دقیق میلگرد گذاری را به دست آوریم.

اگر مهندس ناظر تایید نماید، سقف‌هایی که برای تیرچه یونولیت یا تیرچه بلوک طراحی شده باشند نیز قابل اجرا با سقف وافل یک طرفه نیز هستند. با قرار دادن یونولیت با قالب وافل یک طرفه با ابعاد آکس به آکس ۶۰ سانتی‌متر می‌توان کمک به اقتصاد و اجرای سازه را ممکن کرد. در صورت جایگزین کردن سقف تیرچه یونولیت با سقف وافل یک‌طرفه، بتن به صورت یک تکه و یک پارچه ریخته می‌شود و تیرچه‌ها درجا اجرا می‌شوند. در حالتی که گفته شد، در محل‌های مورد نیاز از میلگرد بیشتر استفاده می‌شود و نیازی به تیرچه دوبل نیست.

اصول طراحی سقف وافل دوطرفه

به منظور رفع نیاز سازه‌ای به بارگذاری‌های بسیار سنگین و رفع نیاز معماری به دهانه‌های بلند،‌ طراحی سقف وافل دوطرفه انجام می‌شود. همچنین با کاهش وزن مرده و به کارگیری عملکرد دو طرفه، تعداد ستون‌هایی که به آن‌ها نیاز داریم نسبت به روش‌های دیگر کمتر خواهد بود.

کنترل مورد نیاز در طراحی سقف وافل

برای بارهای ثقلی و لرزه‌ای با استفاده از نرم‌افزار Safe، طراحی سقف وافل انجام می‌دهیم. کنترل‌های مورد نیاز ما در طراحی این دسته از سقف‌ها به شکل زیر است:

کنترل فاصله مرکز به مرکز تیرچه‌ها و دال فوقانی و کنترل تناسب بندی با توجه به محدودیت‌های اجرایی و ضوابط آیین نامه:

طراحی سقف به وسیله قالب وافل دو طرفه و یک طرفه معمولاً براساس معیارهای سقف وافل بتنی و فرضیاتی که به تیرچه‌های بتنی متعامد و یک دال فوقانی مربوط می‌شود، طراحی می‌گردد. محدودیت‌های هندسی توسط مقررات ملی ساختمانی برای فاصله آزاد بین تیرچه‌ها،‌ ضخامت دال فوقانی و عرض حداقل تیرچه در نظر گرفته شده که باید توسط طراح سازه کنترل و اعمال شود.

کنترل ضخامت سقف براساس معیار‌های خیز کوتاه مدت و بلند مدت:

کنترل خیز سقف از مهم‌ترین عوامل موثر در تعیین ضخامت مورد نیاز سیستم سقف وافل می‌باشد. خیز این سقف‌های مدنظر ما باید در کوتاه مدت و بلند مدت از مقادیر مورد قبول آیین نامه تجاوز نکند. این مورد بسیار حائز اهمیت است چرا که باید از منظر روانی برای بهره‌ برداران قابل قبول باشد و آسیبی نیز به عناصر غیرسازه‌ای وارد نشود.

سخن پایانی

سقف‌های وافل به دلیل مزیت‌های بی‌شماری از جمله انعطاف‌پذیری و استحکام بالا، زیبایی، عدم لرزش و سهولت در نصب در صنعت ساخت‌وساز با استقبال زیادی روبه‌رو شده‌اند. علاوه بر هزینه اجرایی پایین‌تر، زیبایی و چشم‌نوازی و همچنین تعداد ستون‌های کمتر، از دیگر مزایایی این نوع سقف‌ها دسترسی راحت و ایمن به تأسیسات در ساختمان است. در این مطلب با اصول کلی طراحی و ساخت سقف‌های وافل آشنا شدیم و تفاوت دو نوع سقف وافل یک طرفه و دو طرفه را بررسی کردیم. 

منبع: https://sahandsazeh.co/

قالب وافل چیست و چه کاربردی دارد؟

قالب وافل یکی از مهم‌ترین ابزار اجرای سقف وافل است که از آن به‌عنوان پایه و اساس سقف‌هایی وافل استفاده می‌شود جنس این قالب‌ها از پلاستیک می‌باشد که ابعاد و شکل‌های مشخصی دارد. از این قالب‌ها جایگزین بتن ناکارآمد می‌شود که از لحاظ اقتصادی بسیار به‌صرفه‌تر می‌باشد. همچنین این کار باعث می‌شود سازه سبک‌تر شود و در کاهش جذب انرژی لرزه‌ای هم تأثیر به سزایی می‌گذارد.

قالب وافل چیست؟

قالب وافل مهم ترین ابزار اجرای سقف وافل است که آن را می توان در اصل شالوده ی سقف های وافل دانست. این قالب ها از جنس پلاستیک بوده و ابعاد و شکل مشخصی دارد. از این قالب برای حذف کردن بتن ناکارآمد در دال های بتنی استفاده میشود. حال این بخش نا کارآمد چیست؟ بتن ناکارآمد بخشی از دال بتنی است که تحت فشار و هیچ تنشی نیست و از طرفی هیچ عضو کششی از جمله میلگرد نیز در آن وجود ندارد. با حذف این قسمت ضافه و ناکارآمد، سازه سبک تر شده و از طرفی در کاهش جذب انرژی لرزه ای نیز بسیار موثر است. علاوه بر این ها از نظر اقتصادی نیز حذف آن کاملا به صرفه است.

انواع قالب وافل از لحاظ عملکرد

قالب وافل نقش مهمی در اجرای سقف های وافل دارد به طوری که شکل و ابعاد آن عملکرد سقف را تعیین می کند. برای نمونه در اجرای سقف های وافل یک طرفه از قالب وافل یک طرفه و همین طور در اجرای سقف با عملکرد دو طرفه می بایست از قالب های وافل دو طرفه استفاده کرد. در ادامه با جزیئات این دو نوع قالب آشنا خواهیم شد.

قالب های وافل یک طرفه

قالب وافل یکطرفه به منظور اجرای دالی بکار می رود که قرار است بار مرده و زنده را در یک راستا منتقل کند که عملکرد آن چیزی شبیه به سقف تیرچه بلوک است با این تفاوت که از تیرچه های پیش ساخته استفاده نمی شود و خود قالب ها باعث شکل گیری تیرچه یا ریب (rib) می شوند.

قالب های وافل یکطرفه، عمدتا شامل یک سری قطعات پلاستیکی U شکل به همراه قطعات انتهایی هستند که در محل اجرا به کمک بست مخصوص به یکدیگر متصل شده و موجب تشکیل یک قالب یکپارچه مکعب مستطیلی می گردند. قالب وافل یکطرفه معمولا فاصله آکس به آکس 60 تا 70 سانتی متر را تامین می کند و با عمق 25 تا 30 سانتی متر با طول متغیر در دسترس است ضمن اینکه عرض تیرچه هایی که تشکیل می دهد بین 12 تا 14 سانتی متر متغیر است.

قیمت قالب وافل یکطرفه بسته به دیتل اجرایی متفاوت است. هزینه اجرای سقف با قالب های وافل یکطرفه در هر متر مربع محاسبه می شود و در تخمین آن فاکتورهای بسیاری من جمله ابعاد قالب مورد استفاده، کیفیت قالب ها، موقعیت پروژه و موارد دیگر تاثیرگذارند. برای یک محاسبه سر انگشتی قیمت خرید قالب وافل یکطرفه به ازای هر متر مربع از 260 تا 270 هزار تومان متغیر است که بسته به شرایط می توانند خارج از این محدوده نیز باشد. ضمن اینکه دستمزد اجرا به صورت جداگانه محاسبه می شود.

قالب های وافل دوطرفه

قالب وافل دوطرفه همانطور که از نام آن پیداست در اجرای سقف وافل مشبک یا دو طرفه به کار می رود و در عمل باعث انتقال بار در دو راستا می شود. به عبارت دیگر بار زنده و مرده سقف به تمام تیرهای اطراف هر چشمه سقف انتقال می یابد. در سقف وافل دوطرفه از قالب های مکعبی شکل استفاده می شود که ابعاد دقیق و شکل مربعی آنها باعث بهینه شدن دال بتنی در پخش بار می گردد.

اساسا قالب وافل دو طرفه مانند یکطرفه با بست به قالب های مجاور متصل نمی شود اما شرکت زاگرس بنا برای اولین بار این امکان را در قالب های وافل تولیدی خود ایجاد کرده که قالب های مجاور به کمک بست به یکدیگر متصل شده تا دقت و کیفیت اجرا افزایش یابد.

قالب وافل دوطرفه نیز مانند یکطرفه پس از رسیدن بتن دال به مقاومت نهایی باز شده و در جای دیگر استفاده می شود. این مزیت چندبار استفاده شدن به کاهش هزینه تمام شده دال کمک زیادی می کند.

جمع بندی

اساسا قالب وافل دو طرفه مانند یکطرفه با بست به قالب های مجاور متصل نمی شود اما شرکت زاگرس بنا برای اولین بار این امکان را در قالب های وافل تولیدی خود ایجاد کرده که قالب های مجاور به کمک بست به یکدیگر متصل شده تا دقت و کیفیت اجرا افزایش یابد. قالب وافل دوطرفه نیز مانند یکطرفه پس از رسیدن بتن دال به مقاومت نهایی باز شده و در جای دیگر استفاده می شود.

منبع: https://sahandsazeh.co/

سقف وافل چیست و چه مزایایی دارد؟

سقف وافل یا مشبک یک مدل سقف بتنی است که همان‌طور که مشخص است مواد تشکیل‌دهنده آن از بتن گرفته شده است؛ این نوع سقف یک نوع سازه پرکاربرد مدرن است و همان‌طور که از شواهد آن مشخص است، به نان وافل شباهت زیادی دارد و به این علت به این نام‌گذاری شده است. تعداد زیادی از مهندسان و طراحان حرفه‌ای برای پروژه‌های ساختمان‌سازی نوین و خاص از فناوری این سازه بهره می‌برند.در این مقاله قصد آن را داریم تا به معرفی و مشاوره در خصوص سقف وافل بپردازیم.

معرفی سقف وافل

سقف وافل یکی از انواع سازه‌های بتنی است که به‌دلیل ظاهری زیبا و مدرن، مدت زمان اجرای کم، مقاومت و ایمنی بالا و البته مزایای اقتصادی زیاد، برای سازنده‌ها محبوبیت دارد. این سازه ظاهری شبکه مانند دارد و به همین‌خاطر به آن سقف مشبک هم می‌گویند.

برای ساخت آن، از قالب وافل استفاده می‌شود که بتواند وزن مرده‌ سازه را کاهش دهد. کاربرد آن با قالب‌های موقت، به سقف مجوف نیز شناخته می‌شود و نمای زیبایی در سطح زیرین بنا به‌وجود می‌آورد و معمولا مسطح است.

تاریخچه سقف وافل

این‌نوع معماری، از ابتدای قرن 19 میلادی در کشورهای آمریکایی و اروپایی اجرا می‌شد و به‌دلیل مزایای مختلف، ازجمله استقامت بالا، مورد استقبال مهندسان ساخت‌و‌ساز قرا می‌گرفت. تاریخچه آن در ایران به دوره هخامنشیان (2500 سال قبل) برمی‌گردد. طبق آثار بجامانده و نظر باستان‌شناسان، سقف بنای تخت‌جمشید از الوارهای چوبی متعامد تشکیل شده‌بود. ایده اجرای این نوع سازه را در بنای آکروپولیس یونان نیز می‌توان مشاهده‌کرد که هم‌دوره با دوران هخامنشیان در ایران بوده‌است.

مزایای سقف وافل

سیستم وافل یک‌طرفه و دوطرفه اگر به‌شکل صحیح طراحی و اجرا شود، مزایای زیادی برای کارفرما و سازه دارد. تعدادی از مزایای استفاده از آن را بررسی می‌کنیم.

  • کاهش حجم مصرف بتن و فولاد، به‌دلیل کاهش وزن نسبت به سقف‌های سنتی.
  • حذف انواع بلوک‌ها و تیرچه‌های پیش‌ساخته و محدود نبودن در استفاده از سایز میلگرد در آن‌ها.
  • پیاده‌سازی ساده با ایمنی بالا و اجرای سریع، به‌دلیل سبک بودن قالب.
  • قابل استفاده بودن قالب‌ها به دفعات زیاد
  • ایجاد ظاهر و نمایی زیبا و شکیل در سطح زیرین در طرح‌های معماری به‌صورت نمایان(اکسپوز) و با نورپردازی‌های متنوع (مورد توجه مهندسان)
  • عملکردی مناسب در برابر حوادث طبیعی
  • حذف ستون‌های میانی سازه
  • کاهش هزینه‌ها نسبت به اجرای سقف‌های کرومیت و یا عرشه فولادی. (برای کسب اطلاعات کامل درخصوص سقف عرشه فولادی، به لینک مربوطه وارد شوید.)
  • قابل استفاده در انواع اسکلت‌های بتنی و فلزی

سخن آخر

سقف وافل سقفی است که در عین زیبایی دارای استحکام بسیار زیادی است. مزایای فنی و اقتصادی موجب محبوبیت بیشتر آن شده است. این سازه به دلیل زیبایی می­تواند جنبه تزئیناتی نیز داشته باشد. در رستوران و کافه ها، تالارها و حتی منازل مسکونی می­ تواند موجب زیبایی فضا شود. در این مقاله تلاش کردیم شما را با هر آنچه نیاز است درباره سقف وافل بدانید آشنا کنیم.

منبع: https://sahandsazeh.co/